Það hlaut að koma að því...

Ég held að ég sé heimsins versti bloggari. Mér finnst svo gaman að fylgjast með bloggi annarra að ég bara gleymi að blogga sjálf og nú skammaði Göspin mig svo ég set hér inn nokkur orð.

Útilegurnar voru skemmtilegar og erum við mæðgur orðnar ansi góðir tjaldarar. Svo er ættarmótið um næstu helgi og er stefnan að tjalda þar líka og tel ég mig ákaflega mikla hetju að vera svona dugleg í tjaldútilegum...  Líklegast eru 14-15 ár síðan ég var síðast í tjaldi - hef verið að fellihýsast og haft lítið gaman af pöddu og grasaveseninu.

Þannig er mál með vexti að ég fór í vor á námskeið  - Dale Carnegi - og þar á maður að taka sér tak og vera duglegur að fara út fyrir þægindahringinn sinn, brjótast úr viðjum vanans. Ég tel mig hafa verið mjög duglega eftir þetta námskeið og ætla mér að ná enn lengra með sjálfa mig... og hana nú.

Tjaldútilegur eru eitt af því sem var fyrir utan minn þægindahring en vit menn þetta er alls ekki svo slæmt ef maður bara leggur sig fram  Svo er það að framkvæma hluti, ég tók mér tak og var dugleg við að framkvæma hugmyndir og annað skemmtilegt og þá loksins fóru hlutirnir að gerast. Nú er ég sem sagt á leiðinni að flytja og þarf að taka GEYMSLUNA í gegn því ég ætla ekki að flytja með DRASL, hvað þá eld gamalt drasl sem hefur ekki verið notað í mörg mörg ár. Í nýja húsinu mínu verður allt svo flott og fínt og auðvitað KJARNAР... ALLT Á SÍNUM STAÐ. Eins dreif ég mig í leikfimi eftir margar tilraunir - misheppnaðar tilraunir - og var ákveðin í að það myndi takast og ég er þar enn, með aðstoð Davíðs einka. Nú skal þetta takast þó það taki mig nokkurn tíma...

Jæja er orðin sybbin og farin að blaðra og blaðra - eins og blaðra *fimmárahúmoraðmatidótturinnar*

Góða nótt, Alfan